సృష్టి ఉద్ధేశ్యం

“దేవుడు తన స్వరూపమందు నరుని సృజించెను; దేవుని స్వరూపమందు వాని సృజించెను; స్త్రీనిగాను పురు షునిగాను వారిని సృజించెను”. (ఆదికాండము 1:27)

దేవుడు తన స్వరూపంలో మానవులను సృష్టించాడు, తద్వారా ప్రపంచం దేవుని ప్రతిబింబాలతో నిండి ఉంటుంది. ప్రపంచం దేవుని ప్రతిబింబాలతో నిండి ఉండేలా దేవుడు తన స్వరూపంలో మానవులను సృష్టించాడు. ఈ ఏడు బిలియన్ల దేవుని స్వరూపాలను బట్టి సృష్టి యొక్క ఉద్ధేశ్యంను ఏ ఒక్కరూ అపార్థం చేసుకోడానికి ఆస్కారం లేదు. ఎవరూ (వారు గుడ్డివారు అయితే తప్ప) మానవ జన్మ యొక్క ఉద్ధేశ్యమును, అంటే దేవుని తెలుసుకోవడం, ప్రేమించడం, దేవుణ్ణి చూపించడమనే గొప్ప ఉద్ధేశ్యమును తప్పిపోరు. దేవదూతలు యెషయా 6:3లో, “పరిశుద్ధుడు పరిశుద్ధుడు పరిశుద్ధుడు; సర్వలోకము ఆయన మహిమతో నిండియున్నది” అని గొప్ప స్వరముతో గాన ప్రతిగానములు చేయుచుంటిరి అని వ్రాయబడి ఉంది. ఇది బిలియన్ల కొద్దీ ఉన్న దేవుని ప్రతిరూపాలైన మానవులను గూర్చే చెప్పబడింది. ఈ మానవులే మహిమకరమైన శిధిలాలు.

కాని మానవులు మాత్రమే కాదు. ప్రకృతి కూడా! మనం జీవించడానికి ఇంత ఉత్కంఠభరిత ప్రపంచం ఎందుకు? ఇంత విశాల విశ్వం ఎందుకు?

మానవులందరూ మాట్లాడిన పదాలు మరియు శబ్దాల కంటే విశ్వంలో ఎక్కువ నక్షత్రాలు ఉన్నాయని నేను ఒకసారి చదివాను. ఎందుకు చాలా ఉన్నాయి? అంత పెద్దవి ఎందుకు? అంత ప్రకాశమైనవి ఎందుకు? ఇంత అనూహ్యమైన దూరాలలో ఎందుకు? బైబిల్లో దీని గురించి చాలా స్పష్టంగా వ్రాయబడి ఉంది: ” ఆకాశములు దేవుని మహిమను వివరించుచున్నవి” (కీర్తన 19:1).

“నక్షత్రాలలో భూమి మాత్రమే నివసింపదగిన గ్రహం మరియు మనిషి మాత్రమే హేతుబద్ధమైన నివాసి అయితే, ఇంత పెద్ద మరియు ఖాళీ విశ్వం ఎందుకు?” అని ఎవరైనా అడిగితే, దానికి సమాధానం: విశ్వం మన గురించి సృజించబడలేదు. ఇది దేవుని కొరకు సృజించబడింది. దీని గురించి ఎంత చెప్పిన తక్కువే. విశ్వంలోని అన్నీ గెలాక్సీల కంటే ఆయన మరింత మహిమాన్వితుడు, అధిక శక్తిమంతుడు, అధిక ప్రకాశవంతుడు. ఒక తెలివైన వ్యక్తి చెప్పాడు, ఈ విశ్వం తన జేబులో దేవుడు వేసుకునే వేరుశెనగ వంటిది.

ఆయనను తెలుసుకుని, ఆయనను ప్రేమించి, చూపించడానికి దేవుడు మనల్ని సృష్టించాడు. ఆపై ఆయన ఎలా ఉంటాడో మనకు ఒక సూచన ఇచ్చాడు: అదే ఈ విశ్వం యొక్క ఉద్దేశ్యం.